ဓားသြားျမျမေပၚက ပ်ားရည္တစ္စက္
အငမ္းမရ လွ်က္ခဲ႔တဲ႔ကိုယ္
အ႐ူးလို႕ဘဲ႔ေခၚလိုက္ပါေတာ႔။ ။
ႏွလံုးသားမွာ အမုန္းပြားရေလာက္ေအာင္
အျပစ္တစ္စံုတရာမ႐ွိေလေတာ႔
အမုန္းခံလူသားဘ၀နဲ႔
သူ႕ကိုခ်စ္ၿမဲခ်စ္ေနပါရေစ။
ဒီလိုဆို………….
အ႐ူးလို႕ေခၚလိုက္ပါ။ ။
အလွကြန္ယက္ ဘ၀ႏြံပြက္ထဲ
မလူးသာ မလြန္႕သာ
လွဳပ္ေလ ျမဳပ္ေလ
႐ုန္းေလ နစ္ေလ။ ။
သတိထားမိလိုက္ေပမဲ႔
အသိတရားမရႏိုင္တဲ႔ကိုယ္၊
အ႐ူးတကာ႔ အ႐ူးထဲ
အခ်စ္႐ူး“ဒို႔”ကို……..
အ႐ူးလို႕ဘဲ႔ေခၚလိုက္ပါေတာ႔။
ဒီက….ေက်နပ္ေနပါ႔မယ္ ။ ။
လြင္႔ေမာင္ေမာင္(ထား၀ယ္)
No comments:
Post a Comment